วันจันทร์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2558

การรุกบทที่ 15 : เมื่อหัวใจของผมหายไป ผมก็แค่เด็กผู้ชายที่ไม่มีอะไรเลย [NC PART]

                 “อืม ฟ่าน ชอบมั๊ย” มือเรียวรูดแกนใหญ่ของอีกคนขึ้นลงช้า ปากอิ่มดูดเม้มอกแกร่งของอีกคนอย่างหลงใหล
                “พี่ ชะ ชาน ยอลลล อ่า ดีมากเลย ผมชอบ” อี้ฟ่านตอบรับเสียงกระเส่า ชานยอลยกยิ้มพอใจในคำตอบก่อนจะรูดแกนให้เร็วขึ้นพอๆกับที่รูดแกนของตัวเองไปด้วย เมื่อน้ำใสไหลซึมที่ปลายของแกนร่างบางปาดน้ำใสไปป้ายที่ช่องรักด้านหลังของตัวเองก่อนผลักให้อีกคนนอนราบไปกับแท่นกระโดดก่อนเลื่อนตัวขึ้นไปนั่งทับแกนกลางก่อนบดเบียนส่วนกลางของตัวเองให้เสียดสีกับแกนใหญ่ของอีกคน
                “ฟ่าน ดีมั๊ย สะโพกกลมหมุนวนเป็นเลขแปดอย่างยั่วยวนก่อนจะค่อยๆสอดแกนกายของอีกคนเข้ามาในตัวด้วยตัวเอง ชานยอลกัดปากเพื่อสะกดกลั้นความเสียวสะท้านของตัวเอง
                “อ่า ดีครับ พี่ชานยอล” คนใต้ร่างร้องครางเสียงต่ำออกมาอย่างพอใจ
                ร่างบางขยับขึ้นลงช้าๆเพื่อซึมซับทุกจังหวะเวลาที่อยู่ด้วยกันเอาไว้ให้มากที่สุด มือหนาบีบเค้นสะโพกมนที่ช่างยั่วเย้าอยู่ด้านหน้า ก่อนจะสวนแกนกายขึ้นไปแกล้งร่างบางที่เค้าไม่เคยทนได้สักครั้งที่อยู่ด้วยกันกายบางเร่งจังหวะของตัวเองเร็วขึ้น จนร่างสูงอดซี๊ดปากด้วยความเสียวไม่ได้เมือช่องรักของร่างบางตอดรัดแกนของเค้าเป็นอย่างดี ร่างสูงยันกายขึ้นเพื่อมองหน้าคนบนร่างให้ชัดยิ่งขึ้น ใบหน้าที่เต็มไปด้วยอารมณ์รักของอีกคนทำให้ความต้องการของเด็กหนุ่มลุกโชนขึ้นอย่างต่อเนื่อง มือหนาบีบเค้นแก้มก้นปลายลิ้นสะกิดยอดอกที่ลอยเด่นอยู่ตรงหน้าอย่างอดไม่ได้
                “อ่า ฟ่าน อืมม พะ พี่ เสียว” เสียงหวานครางเรียกชื่ออีกคนกระเส่าเย้ายั่ว
                “อืมม เหนื่อยมั๊ย เดี๋ยวผมจะทำให้พี่เอง” อี้ฟานบอกก่อนจะยกร่างบางขึ้นให้ลอยกลางอากาศก่อนพาไปที่เบาะรองในห้องเก็บอุปกรณ์ที่วางอยู่ข้างๆกัน ก่อนถอนแกนกายออก แล้วจับอีกคนพลิกให้อยู่ในท่าคลานเข่ากอดจะกดแกนกายใหญ่โตเข้าไปจนสุดเต็มแรง
                “อ๊ะ !! ฟ่าน อ่า” ร่างบางสะดุ้งเพียงเล็กน้อย กายบางโยกไหวตามแรงกระแทกทีหนักหน่วงของอีกคนเล็บจิกลงบนเบาะรองจนเป็นรอยลึก ปากบางพยายามเม้มเก็บเสียงครางให้ดังเบาที่สุดเท่าที่จะเบาได้ ร่างสูงยังคงส่งแรงกระแทกสม่ำเสมอเก็บทุกความต้องการใส่ลงมาในการร่วมรักอย่างเต็มที่ ร่างสูงโน้มกายเข้าหาหลังบางของร่างบางที่ชื่นเหงื่อ ก่อนกดจูบดูดเม้มไปทั่ว จนทั้งหลังมีแต่รอยจูบสีสวยที่แสดง ความเป็นเจ้าของเต็มร่างไปหมด มือหนารูดรั้งแกนเล็กของอีกคนปรนเปรอความสุขให้เท่าเทียมกัน เสียงครางบางเบาแต่ทำให้ร่างสูงสะท้านได้ไม่ต่างกันอุณหภูมิภายในห้องที่ก่อนหน้านี้ร้อนอยู่แล้วยิ่งเพิ่มสูงขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ อารมณ์รักของทั้งสองพุ่งขึ้นสูง จังหวะกระแทกกระทั้นเร่งแรงขึ้น เสียงร้องครางกระเส่าที่ตอนแรกเบาแทบจะไม่ได้ยินเริ่มดังขึ้นตามอารมณ์ที่ขึ้นสูงอย่างห้ามไม่อยู่
                “ฟ่าน  อ่า ฟ่าน อืออ แรงอีก อ๊ะ อืออฟ่าน ฟ่าน ฟ่านน ลึกอีก” เสียงครางเรียกชื่ออีกคนร้องบอกความต้องการของตัวเองทำให้ร่างสูงยิ่งอยากกระหน่ำโรมรันเข้ามาอย่างไม่รอช้าแรงกระแทกหนักหน่วงขึ้น มือหนารูดแกนช่วยอีกคนเร็วขึ้น จนร่างบางใกล้จะถึงฝั่งฝันอยู่ในอีกไม่ไกลนี้แล้ว
                “ฟ่าน ฟ่านจ๋า พี่ไม่ไหวแล้ว”ร่างบางร้องบอก
                “อ่า พะ พี่ ชาน ยอล ผะ ผม ใกล้แล้ว พร้อมกันนะครับ” อี้ฟานบอกก่อนเร่งจังหวะขึ้นก่อนจะพากันขึ้นสวรรค์ไปพร้อมกัน มือหนาเต็มไปด้วยน้ำรักจากร่างบาง ในขณะที่ช่องรักด้านหลังของอีกคนเต็มไปด้วยน้ำรักอุ่นๆของร่างสูง ทั้งสองนอนกอดกันอยู่บนเบาะรองอย่างหมดแรง ร่างสูงค่อยๆถอนแกนกายออกช้าๆแล้วกอดอีกคนแน่นราวกับกลัวว่าจะหายไป
                ร่างบางเงยหน้ามองร่างสูงที่จ้องมองอยู่ก่อนแล้วด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรัก แต่ เค้าตัดสินใจแล้ว เรื่องนี้มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับอนาคตของอี้ฟ่าน ชานยอลจะไม่มีวันทำให้มันพังเพราะเค้าแน่ๆ มือบางลูบไล้กรอบหน้าคมอย่างรักใคร่ อี้ฟ่านจ้องมองคืนมาอย่างสงสัยบางอย่างในดวงตาคู่กลมนั้นว่ากำลังคิดอะไรอยู่
                “พี่ขานยอล”เค้าตัดสินเรียกชื่ออีกคนขึ้นมา “พี่เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” อี้ฟานถาม สองมือกอดร่างบางในอ้อมกอดอย่างหวงแหน ชานยอลเงียบไปก่อนจะจูบเบาๆที่ข้างแก้มของอีกคน
                “เปล่าหรอก ไม่ได้เป็นอะไร วันนี้ไปซ้อมแข่ง ตั้งใจนะ” ชานยอลบอกพร้อมรอยยิ้มก่อนดันตัวเองออกจากอ้อมแขนแล้วลุกไปทำความสะอาดตัวเองแล้วแต่งตัว

                “วันนี้สู้ๆนะพี่ไปดูนายไม่ได้ วันนี้มีการทดสอบเรื่องการฝึกสอนนะ ตั้งใจนะ” ชานยอลหันมาบอกด้วยรอยยิ้มอีกครั้ง “อย่าให้ใครเห็นละว่าเรามาด้วยกัน” ชานยอลบอกยิ้มๆแล้วเดินออกไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น